informacje - aktualności - wydarzenia
Zapraszamy do naszej lokalnej społeczności!
Inicjatywa oddolna pn. "Dachy nad głowami - EkoPrzystanie w Rudach", otrzymała dofinansowanie w ramach przedsięwzięcia "EKOLIDERKI – wzmocnienie procesu sprawiedliwej transformacji Śląska", realizowanego przez Regionalną Izbę Przemysłowo–Handlową w Gliwicach w partnerstwie z Instytutem ADN sp. z o.o. sp. k., ze środków Funduszy Europejskich dla Śląskiego 2021–2027 (Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji).
W dobie postępującej urbanizacji i zmian klimatycznych, lokalna fauna coraz częściej traci swoje naturalne siedliska. Wychodząc naprzeciw tym wyzwaniom, w naszej miejscowości realizujemy inicjatywę "Dachy nad głowami - EkoPrzystanie w Rudach", której celem jest poprawa warunków bytowania dla dzikich zwierząt poprzez montaż specjalistycznych domków, budek i hoteli. To także szansa na budowanie świadomości ekologicznej i bliskości z naturą.
Budki lęgowe dla ptaków
Ptaki są nie tylko ozdobą naszego krajobrazu, ale też ważnymi sprzymierzeńcami w walce ze szkodnikami. Coraz trudniej jednak znaleźć im miejsca do gniazdowania. Budki lęgowe dają im bezpieczną przestrzeń do wychowywania młodych, szczególnie w środowisku miejskim i wiejskim, gdzie stare dziuplaste drzewa są coraz rzadsze.
Pamiętaj! Każdy gatunek ptaka ma swoje preferencje – różnią się wielkością otworu wlotowego czy umiejscowieniem budki.
W ramach naszej inicjatywy zamontowaliśmy 10 budek lęgowych typu A - głównie dla sikorek (bogatka, modraszka, sosnówka, czubatka), wróbli, mazurków, pleszek, muchołówek (żałobna, białoszyja) i kowalików, a rzadziej dla krętogłowów.
Sikorki i inne małe ptaki – jak je wspierać?
Opis gatunku i ich zwyczajów
Sikorki (np. bogatka, modraszka) to jedne z najczęściej spotykanych ptaków w naszych ogrodach, parkach i lasach. Są niezwykle ruchliwe, towarzyskie i pożyteczne – żywią się owadami i ich larwami, pomagając w naturalnej ochronie roślin. Zimą chętnie odwiedzają karmniki, a wiosną poszukują bezpiecznych miejsc do założenia gniazda.
Mają silnie rozwinięty instynkt terytorialny – chętnie zasiedlają budki lęgowe, które stanowią dla nich alternatywę dla naturalnych dziupli.
Porady, jak pomagać sikorkom
Instrukcje montażu budki lęgowej dla sikorek
Typ budki: tzw. typ A
Miejsce montażu:
Czyszczenie: raz w roku (jesienią), usuwając stare gniazdo i ewentualne pasożyty
Co zrobić, jeśli znajdziesz ranną sikorkę lub podobnego ptaka?
Zabezpiecz ptaka – delikatnie umieść go w kartonowym pudełku z otworami wentylacyjnymi. Dno wyłóż miękkim materiałem (np. ręcznikiem papierowym).
Nie karmić i nie poić na siłę! Można postawić niewielki pojemnik z wodą.
Zachowaj ciszę i spokój – stres może pogorszyć stan ptaka.
Skontaktuj się z ośrodkiem rehabilitacji dzikich zwierząt – znajdziesz go w internecie wpisując: "ranny ptak + nazwa województwa".
W sytuacji kryzysowej – zadzwoń do najbliższego lekarza weterynarii lub Straży Miejskiej (w wielu miastach współpracują z ośrodkami pomocy dzikim zwierzętom).
Schronienia dla nietoperzy
Nietoperze to nocni łowcy komarów i innych owadów. W Polsce są pod ścisłą ochroną. Ich liczba jednak maleje z powodu wycinki drzew, remontów budynków i braku bezpiecznych kryjówek. Specjalne schrony montowane na drzewach lub elewacjach pomagają im przetrwać i rozmnażać się. Dzięki naszej inicjatywie na terenie Rud zamontowaliśmy 10 szt. budek dla nietoperzy.
Nietoperze – nocni strażnicy naszych ogrodów
Opis gatunku i ich zwyczajów
Nietoperze to jedyne ssaki zdolne do aktywnego lotu. W Polsce występuje 28 gatunków, wszystkie są objęte ścisłą ochroną gatunkową. Prowadzą nocny tryb życia – za pomocą echolokacji lokalizują owady, którymi się żywią (m.in. komary, ćmy, muchówki). Jeden nietoperz potrafi zjeść nawet 2 tysiące komarów w ciągu jednej nocy!
Zimę spędzają w stanie hibernacji – szukają wtedy chłodnych, spokojnych i wilgotnych miejsc, takich jak piwnice, jaskinie, strychy czy szczeliny skalne.
Porady, jak pomagać nietoperzom
Instrukcje montażu budki (schronu) dla nietoperzy
Typ budki: szczelinowa, bez otworu wlotowego z przodu – nietoperze wlatują od dołu
Miejsce montażu:
Wysokość: minimum 3–4 metry nad ziemią
Lokalizacja: drzewa (np. dąb, buk) lub ściany budynków (np. strychy, szopy)
Strona świata: najlepiej południowa lub południowo-wschodnia (dobre nagrzewanie)
Osłonięte od wiatru i nieoświetlone nocą
Nie otwieraj i nie zaglądaj do środka! Nietoperze są bardzo wrażliwe na niepokojenie.
Co zrobić, jeśli znajdziesz rannego nietoperza?
Nie dotykaj go gołymi rękami! Użyj rękawiczek lub materiału – nietoperz może ugryźć w obronie.
Umieść go w kartonowym pudełku (z otworami wentylacyjnymi), wyłożonym papierem lub szmatką. Zamknij pudełko.
Nie karm i nie podawaj wody na siłę. Jeśli to możliwe, umieść w pudełku płaskie naczynie z wodą.
Zabezpiecz miejsce znalezienia – inne osobniki mogą nadal tam być (np. kolonia na strychu).
Skontaktuj się z ośrodkiem rehabilitacji dzikich zwierząt specjalizującym się w nietoperzach – najlepiej wyszukać lokalny kontakt przez stronę: www.nietoperze.pl lub salamandra.org.pl
Nie wypuszczaj nietoperza na zewnątrz samodzielnie! Osłabiony osobnik nie przeżyje.
Domki dla wiewiórek
Wiewiórki najchętniej tworzą gniazda w formie kuli lub korzystają z gotowych dziupli, ale z uwagi na ograniczony dostęp do naturalnych siedlisk, warto oferować im gotowe domki. Zapewniają one schronienie w czasie niepogody oraz miejsce do wychowania młodych. Dzięki naszej inicjatywie na terenie Rud zamontowaliśmy 10 szt. budek dla wiewiórek.
Dzięki takim domkom chronimy również ich potomstwo przed drapieżnikami i trudnymi warunkami atmosferycznymi.
Wiewiórki – akrobatki lasów i parków
Opis gatunku i ich zwyczajów
W Polsce najczęściej spotykamy wiewiórkę pospolitą. To zwinny, dzienny ssak zamieszkujący lasy, parki i ogrody. Wiewiórki budują gniazda wysoko na drzewach lub zajmują opuszczone dziuple. Żywią się głównie nasionami drzew, orzechami, owocami, a czasem jajami ptaków i owadami.
Aktywnie gromadzą zapasy na zimę, chowając jedzenie w różnych miejscach. Wiewiórki nie zapadają w typową hibernację – w zimne dni ograniczają aktywność, ale budzą się, by uzupełnić zapasy.
Porady, jak pomagać wiewiórkom
Zawieś budkę gniazdową – zapewnia schronienie i miejsce do wychowywania młodych.
Instrukcje montażu budki lęgowej dla wiewiórek
Typ budki: skrzynkowa z trzema otworami – dla bezpieczeństwa i szybkiej ewakuacji
Wnętrze: można wyłożyć suchymi liśćmi lub trocinami
Miejsce montażu:
Konserwacja: nie ingeruj w budkę w sezonie lęgowym; można ją oczyścić późną jesienią
Co zrobić, jeśli znajdziesz ranną wiewiórkę lub młode?
Oceń sytuację z dystansu. Młoda wiewiórka nie zawsze potrzebuje pomocy – matki często zostawiają młode same na czas szukania pokarmu.
Jeśli wiewiórka jest ranna, wychłodzona lub nie reaguje:
– użyj rękawic lub ręcznika, by ją bezpiecznie przenieść.
– umieść ją w kartonie wyłożonym miękkim materiałem.
– zapewnij ciepło (np. butelka z ciepłą wodą w materiale).
Nie karm mlekiem! W przypadku młodych – nie podawaj pokarmu bez konsultacji z fachowcem.
Skontaktuj się z ośrodkiem rehabilitacji dzikich zwierząt – znajdziesz je wpisując "ratunek dzikie zwierząta + województwo" lub korzystając ze stron:
dzikiezycie.pl/pomoc
salamandra.org.pl
Nie próbuj odchowywać młodej wiewiórki samodzielnie – wymaga specjalistycznej opieki.
Domki dla jeży
Jeże to sprzymierzeńcy ogrodników – zjadają ślimaki, larwy i inne szkodniki. Niestety coraz trudniej znaleźć im bezpieczne miejsce na zimowy sen. Domki dla jeży, umieszczone w ustronnym, zacisznym miejscu, pomagają im bezpiecznie przetrwać chłodniejsze miesiące. W ramach naszej inicjatywy „Dachy nad głowami – EkoPrzystanie w Rudach” do przestrzeni publicznej Rud trafiło 11 domków.
Jeże – nocni ogrodnicy i przyjaciele człowieka
Opis gatunku i ich zwyczajów
Jeż europejski to sympatyczny, kolczasty ssak prowadzący nocny tryb życia. Występuje powszechnie w Polsce – można go spotkać w ogrodach, parkach i lasach. Żywi się owadami, dżdżownicami, ślimakami, larwami i padliną – dlatego jest naturalnym sprzymierzeńcem ogrodników.
Na zimę zapada w hibernację – szuka wtedy spokojnych, suchych i dobrze osłoniętych miejsc. Niestety, coraz częściej ginie pod kołami samochodów, w wyniku koszenia trawników lub w pułapkach (np. studzienkach, ogrodzeniach bez przejść).
Porady, jak pomagać jeżom
Nie sprzątaj ogrodu zbyt dokładnie – zostaw sterty liści, gałęzi i zakamarki, które mogą służyć za schronienie.
Ogranicz koszenie – szczególnie wieczorami i w miejscach, gdzie mogą spać jeże.
Zrób przejścia w ogrodzeniu – otwór 13x13 cm pozwoli jeżom swobodnie przemieszczać się między posesjami.
Nie używaj trutek na ślimaki – mogą zatruwać jeże.
Zostaw miseczkę z wodą w czasie upałów (nie mleko!).
Zainstaluj domek dla jeża – pomoże mu bezpiecznie przezimować.
Instrukcje wyposażenia i montażu domku dla jeża
Domek dla jeża można wyłożyć wewnątrz suchymi liśćmi, słomą lub sianem
Dach: najlepiej zdejmowany lub otwierany – ułatwia czyszczenie po sezonie
Miejsce montażu:
Domek można wystawić cały rok – służy jako schronienie zarówno latem, jak i w czasie zimowej hibernacji.
Co zrobić, jeśli znajdziesz rannego lub osłabionego jeża?
Zabezpiecz jeża – delikatnie umieść go w kartonowym pudle z ręcznikiem lub gazetami. Zamknij wieko i zapewnij wentylację.
Zapewnij ciepło – jeśli jeż jest wychłodzony, połóż butelkę z ciepłą wodą owiniętą w materiał (nie bezpośrednio!).
Nie podawaj mleka! Można podać trochę wody. Pożywienie tylko w porozumieniu z weterynarzem.
Obserwuj, czy nie jest ranny – zwróć uwagę na widoczne urazy, krew, trudności w poruszaniu się, pasożyty.
Skontaktuj się z ośrodkiem rehabilitacji dzikich zwierząt – najlepiej jak najszybciej przekazać jeża w profesjonalne ręce.
W sytuacjach nagłych – skontaktuj się z lokalną lecznicą weterynaryjną.
Hotele dla owadów zapylających
Pszczoły, trzmiele i dzikie murarki są niezbędne do zapylania roślin. Niestety, masowe stosowanie chemii i niszczenie ich naturalnych siedlisk prowadzi do drastycznego spadku ich populacji. Hotele dla owadów oferują bezpieczne miejsca do składania jaj, hibernacji i ochrony przed drapieżnikami. Dzięki inicjatywie na terenie Rud zostało zamieszczonych łącznie 8 szt. hoteli dla owadów pożytecznych i trzmieli.
Owady zapylające – cisi bohaterowie przyrody
Opis gatunku i ich zwyczajów
Owady zapylające to grupa niezwykle ważnych gatunków – obejmuje m.in. pszczoły miodne, pszczoły dziko żyjące (np. murarki, lepiarki), trzmiele, motyle i muchówki. To właśnie dzięki nim rośliny owadopylne – w tym warzywa i owoce – mogą owocować.
W przeciwieństwie do pszczoły miodnej, większość dzikich zapylaczy to samotniki – nie tworzą uli, nie produkują miodu i nie żądlą, ale są równie (a często bardziej!) skuteczne w zapylaniu. Potrzebują jednak odpowiednich warunków do życia – naturalnych siedlisk i dostępu do nektaru oraz pyłku.
Porady, jak pomagać owadom zapylającym
Nie koś zbyt często trawnika – pozwól roślinom zakwitnąć.
SOCIAL MEDIA
KONTAKT
ul. Rogera 11, 47-430 Rudy
+48 880 250 511
solectwo.rudy@gmail.com